Vanaf de allereerste vergadering waarbij de hersenspinsels tot ruwe plannen werden gesmeed was ik er bij, in elk nummer dat we geschreven hebben zit een stukje van mij, en met niemand heb ik de afgelopen jaren zoveel onzinnige Whatsapp berichten gewisseld, wijn gedronken en gelachen als met deze muzikale vrienden. Maar nu is toch het moment aangebroken dat ik afscheid neem van YELLOW, het oudejaars optreden in Sluis was mijn laatste publieke performance met deze band.

Natuurlijk heb ik er lang en diep over nagedacht, maar aangezien ik sinds 2,5 jaar in Amsterdam woon en studeer leg ik me nu neer bij het feit dat een drukke studie en een reistijd van 3 uur niet echt praktisch en productief is als je serieus met een band bezig wilt zijn. Gelukkig namen mijn bandgenoten het nieuws goed op toen ik ze het een maand of twee geleden vertelde en ik heb voorgesteld om de optredens die al gepland stonden af te maken. Dat is inmiddels achter de rug, dus in 2015 zal mijn plaats ingenomen worden door een nieuw bandlid. Wie dat wordt zal ongetwijfeld snel duidelijk worden.

Ik wil iedereen bedanken die ons, en daarmee dus ook mijzelf, de afgelopen jaren gesteund, geholpen en aangemoedigd hebben. Naast mijn ouders, die me altijd voorzagen van prima kritieken, wil ik in het bijzonder Pascal bedanken, onze trouwe geluidsman, het stille 5^e bandlid. Hij heeft talloze uren en dagen besteed aan onze technische voorzieningen, en 9 van de 10 keer was dat echt voor een habbekrats. Bedankt dat je er voor ons was!

Maar de grootste dank gaat natuurlijk uit naar YELLOW zelf.  Joyce, waarmee ik talloze liedjes heb geschreven die ontstonden op mooie zomeravonden onder het genot van een glaasje wijn, die iedere keer weer haar uiterste best deed om het zootje in het gareel te houden, die ons altijd en immer voorzag van lekkere wijnen, en die haar huis ter beschikking stelde voor allerlei doeleinden (waaronder een vla-fotosessie!). En natuurlijk Rob en Edwin, de mannen waarmee dit muzikale avontuur begonnen is toen ik slechts 16 jaar was en pas net kwam kijken in de Zeeuwse muziekwereld, de trouwe vrienden waarmee ik nu 1/3 deel van mijn leven mee samen gespeeld heb en van wie ik de meest idiote en seksistische (woord)grappen heb geleerd die ik ken (tot grote spijt van mijn moeder).  Het was fantastisch om met jullie te spelen en te bouwen aan onze band, en we hebben mooie dingen gedaan. Kinders, het was prachtig, bedankt! 🙂

En natuurlijk alle fans, mensen die optredens van ons bijgewoond hebben, nieuwsbrief lezers, Facebook volgers en alle andere mensen waarmee we in de loop van de jaren hebben samengewerkt, iedereen bedankt! En hopelijk tot ziens, want natuurlijk betekent dit niet het einde van mijn muzikale activiteiten… 😉

Dennis